پیچک

صفحه اصلی |  پست الکترونیک
سرزمین بی آب و علف

موسسه امام صدر، 1390/6/2

«دنیا و دین، علم ‌و فقه، انسان و روحانی ‌دینی، ویژگی‌های‌ جامعی‌ است ‌که ‌به ‌وی ‌امکان ‌می‌دهد تا بدون‌ هیچ ‌مشکلی ‌از زن ‌و با عمق‌ و درایت‌ از اسلام ‌سخن ‌بگوید؛ عمق ‌و درایتی ‌که ‌به ‌چالش ‌با خرافات ‌و عاداتی ‌می‌رود که ‌مسلمانان ‌بدان ‌دل ‌بسته‌اند ولی ‌هیچ ‌ربطی ‌به ‌اسلام ‌ندارد.» این متن مقدمه مصاحبه نریه الحسناء بیروت با امام موسی صدر در سا 1969 است. در این گفت‌وگو علیاء الصلح با امام موسی صدر درباره اسلام و زنان صحبت کرده است. این گفت‌وگو در جلد دوم موسوعه امام موسی صدر نقل شده است و مترجم آن مجید مرادی است. موسوعه امام موسی صدر در آینده‌ای نزدیک در یک دوره 12 جلدی به فارسی منتشر می‌شود.

• آیا اسلام‌ به ‌زن‌ حرمت ‌نهاده ‌و مسلمانان ‌به ‌او اهانت ‌کرده‌اند؟
o اذعان می‌کنم‌ و از درون‌ خود در ‌رنجم ‌که ‌وضع ‌زن ‌در آغاز اسلام ‌بسیار بهتر از وضع‌ کنونی‌اش‌ بود.
• احساس ‌رنج سودی‌ ندارد، باید برای ‌این ‌مصیبت ‌راه‌‌حل‌ سریعی ‌پیدا کرد. ما در عصری ‌زندگی‌ می‌کنیم ‌که ‌زن‌ خیز برداشته‌ و حرکت ‌کرده ‌است. والنتین‌ترشکوف ‌به ‌فضا رفته ‌است،‌ ولی‌ همچنان ‌زن ‌مسلمان جرئت ‌جست‌وخیز بر روی‌ زمین ‌و حتی‌ خانة ‌خود را ندارد.
o ‌راه‌حل بازگشت ‌به ‌اصول‌ و به ‌اسلام‌ صحیح ‌است، زیرا هیچ ‌دینی ‌به ‌اندازة ‌اسلام ‌و هیچ جامعه‌ای همانند جامعة اسلامی به ‌زن ‌حرمت ‌ننهاده‌ است. منظورم‌ از اسلام، اسلام ‌حقیقی ‌است‌ که ‌در متون اسلامی ‌آمده است ‌و امکان ‌اجتهاد در آن ‌وجود دارد، نه‌ وضعی‌ که ‌مسلمانان‌ در آن‌ به ‌سر می‌برند. دین ‌ما هیچ‌گاه ‌دین ‌متحجری ‌نبوده ‌است.
• پس‌ چرا ما در این‌ وضع‌ قرار داریم؟ چرا اگر زن مسلمانی ‌به ‌گونه‌ای ‌رفتار کند که ‌گویی ‌بی‌نیاز از قیمومت ‌و دارای‌ عقلی ‌استوار و اندیشه‌ای ‌آزاد است، قانون‌گریز... و دین‌گریز یا تقریباً ‌بی‌اعتنا به ‌قانون‌ و دین‌ به ‌شمار می‌آید؟
o ‌اسلام ‌هیچ‌کس‌ را وصی ‌زن ‌قرار نداده ‌است، جز پدرش ‌که ‌تا زمان‌ سن‌ رشد وصی‌ اوست، همان‌طور ‌که ‌وصی ‌برادر اوست ‌که ‌مرد است ‌و در این ‌مسئله ‌فرقی ‌میان ‌آن ‌دو نیست. پدر همچنین‌، حق ‌مشورتی ‌در ازدواج ‌اول ‌دخترش ‌دارد. با این‌ حال،‌ فکر نمی‌کنم‌ که ‌ما از ذهنیت ‌قرن ‌بیستمی ‌فاصله‌ای ‌گرفته‌ باشیم.
• و وصایت‌ برادران‌ و پسران ‌و حتی ‌پسرعموها و...؟
o ‌دین ‌چنین ‌چیزی ‌را سفارش ‌نکرده ‌است.
• و وصایت ‌همسر؟
o ‌اگر به متون ‌دینی‌ بازگردیم ‌و به ‌زبان ‌زمانه ‌سخن ‌بگوییم، ‌باید بگوییم‌ که ‌قرآن، ازدواج ‌دو مسلمان ‌را نهاد دموکراتیک‌ کوچکی ‌قرار داده ‌است ‌که ‌هر کدام ‌از آن‌‌دو در آن ‌می‌توانند حدود اختیارات‌ خویش ‌را بر مبنای‌ توافقی ‌پیشین ‌معین ‌کنند. اما برای ‌آنکه ‌دموکراسی ‌به ‌بن‌بست ‌کشیده ‌نشود، لازم‌است ‌این ‌جامعة ‌دموکراتیک‌ کوچک ‌رئیسی داشته ‌باشد.
• بالطبع‌ این ‌رئیس ‌هم ‌زوج ‌است‌ که ‌ریاست ‌او همیشگی ‌و مادام‌العمر است.
o ‌آیا جداً‌ شما این ‌ریاست ‌را آرزو می‌کنید؟
• پناه ‌بر خدا، من ‌برای مردی‌ که ‌تن ‌به ‌حکم ‌من ‌دهد، احترامی ‌قائل ‌نیستم.
o ‌حتی ‌زن ‌اروپایی ‌نیز ــ اگر حقیقتاً‌ زن‌ باشد ــ خواهان ‌حمایت ‌و پشتیبانی ‌مرد است. زن‌ اروپایی ‌و حتی ‌زن ‌امریکایی، ‌اکنون، ‌در حال ‌به ‌دست ‌آوردن ‌بخشی‌ از حقوق ‌و ضمانت‌هایی‌ است‌ که ‌اسلام، 1400 سال ‌پیش ‌به ‌زن‌ داده ‌است.
• استقلال ‌مادی و اختیار طلاق ‌و چیزهای‌ دیگر، امتیازاتی ‌است ‌که ‌اهمیت ‌آن‌ در ضمن ‌ازدواج‌ و به‌‌ویژه، ‌زمانی ‌که ‌ازدواج‌ به ‌شکست‌ کشیده ‌می‌شود، آشکار است. اما پیش‌ از ازدواج‌ و پس‌از آن ‌و در ضمن ‌ازدواج‌ در صورتی ‌که ‌موفق ‌باشد، زن ‌مسلمان ‌همچنان‌ در بند ‌رنجیر است. این ‌واقعیتی ‌است‌ که ‌نمی‌توان ‌از آن ‌گریخت. این، شب ‌تاریکی ‌است ‌که ‌باید از آن ‌بیرون‌ آییم، بی‌آنکه ‌نشان‌ کفر به ‌پیشانی‌مان ‌بچسبد.
o ‌این ‌شب ‌تاریکِ گمراهی ‌است‌ و نه ‌شب ‌اسلام. زمانی ‌زن ‌می‌تواند از این ‌تاریکی ‌بیرون‌ آید که ‌بپذیرد انسان ‌است‌ و نقش ‌زنانگی‌اش ‌را همیشه ‌و همه‌جا بازی ‌نکند. به ‌این ‌ترتیب‌ که ‌این‌ باور را به ‌مرد تحمیل کند که ‌در خارج ‌از خانه‌، او را شریک ‌خود در سازندگی‌ جهان‌ ببیند و نه تابلویی ‌هنری ‌که ‌نگریستن‌ به ‌آن، او را از سازندگی ‌این‌ جهان‌ بازدارد، و نه‌ تابلوی ‌فریبایی که ‌لذت‌ جستن‌ از آن ‌او را از پیش ‌بردن کار جهان ‌باز دارد.
• بنابراین،‌ تنها راه‌ آزادی‌ زن حذف ‌عنصر زنانگی ‌اوست؟
o ‌هرگز بلکه ‌آن را منحصر به ‌وقت‌ خاص ‌خود می‌کند و در اوقاتی ‌دیگر، صفات ‌انسانی‌اش ‌را بروز می‌دهد.
• آیا اگر زن‌ چنین چیزی ‌را بپذیرد، مرد هم ‌خواهد پذیرفت؟
o ‌اینکه ‌زن‌ به ‌چنین ‌چیزی‌ در ارتباط‌ با مردی‌ که ‌همسرش ‌نیست، گردن ‌نهد، اصلی ‌است ‌که ‌قرآن کریم‌ آن ‌را در سه ‌مورد خلاصه‌ کرده‌ است: آشکار نساختن ‌زینت؛ عدم ‌تحریک ‌گفتاری؛ عدم‌ تحریک ‌در راه ‌رفتن ‌و حرکت.
• اینکه ‌شما می‌گویید، مرحلة ‌پیشرفته‌ای ‌است‌ که ‌زن‌ مسلمان ‌پیش‌ از رسیدن ‌به ‌آن ‌باید پردة‌ حجاب ‌را بدرد. یعنی پیش‌ از آنکه ‌در کنار مرد قرار گیرد، به ‌لحاظ ذهنی‌ باید به ‌سطح ‌او برسد. پیامبر اسلامص گفت: «اُطْلُبُوا العِلْمِ ‌وَ لَوْ بِالصّینِ». زن ‌محجبه ‌چگونه ‌می‌تواند به ‌دانشگاه ‌بیروت‌ راه ‌یابد بی‌آنکه با مانع روبه‌رو شود و چگونه‌ انسان‌ می‌تواند در عصر برتری‌ علم، بدون دست‌یابی ‌به ‌الفبای این ‌علم، بر روی ‌پای‌ خود بایستد؟ 
o در حجاب ‌شرعی، چنان‌که ‌قرآن ‌کریم ‌بر آن‌ تصریح ‌کرده، سخت‌گیری ‌و زیاده‌روی ‌رخ‌ نداده ‌و چشم‌ها در نگاه ‌به ‌آن ‌با پرده‌ مواجه ‌نیست. قرآن ‌از زنان خواسته ‌است ‌تا مواضع ‌زینت‌ خود یعنی ‌مو و گردن ‌و سینه ‌را آشکار نکنند و آشکار کردن‌ صورت، اشکالی ‌ندارد.
• آیا همسر شما محجبه ‌است؟ 
o ‌حجاب ‌اسلامی ‌دارد. با این‌ حال‌ احساس ‌نمی‌کنم‌ در ادای ‌وظایفش ‌در جامعه و در برابر جامعه‌اش ‌کوتاهی کند. خواهری‌ دارم ‌که ‌در صور زندگی‌ می‌کند و قوی‌ترین ‌مؤ‌سسات ‌اجتماعی ‌را در جنوب ‌لبنان ‌مدیریت ‌می‌کند و محجبه ‌است. اما تکرار می‌کنم‌ که ‌حجاب ‌شرعی آسان‌تر از حجابی‌ است ‌که ‌ما بدان ‌عادت ‌کرده‌ایم.
• اما زنان‌ رزمنده ‌که ‌جهاد آنان‌ را ناگزیر کرده ‌است ‌در حالی‌ که ‌سر و صورت ‌و چه ‌بسا، مواضع زینتشان ‌آشکار است از خانه‌ خارج ‌شوند، باید متهم ‌به ‌کفر و خروج ‌از وقار اسلامی ‌شوند؟ امینه ‌دحبور که ‌در فرودگاه ‌زوریخ‌ کار می‌کند شلواری ‌می‌پوشد که ‌جاذبه‌‌های ‌بدنش ‌را آشکار می‌کند، آیا او با این ‌کار از دین ‌خارج‌ شده ‌است؟
o ‌من‌ به ‌مطلبی‌ که ‌شما درباره ‌امینه‌ دحبور نوشته‌اید باور داشته‌ و هنوز باور دارم ‌که ‌عفت ‌زن محدود به ‌حفظ ‌عفت ‌فردی‌اش ‌نمی‌شود. بنابراین،‌ سخت‌گیری‌ و دقتی‌ که ‌امروزه ‌برای‌ حفظ ‌این ‌عفت ‌اعمال ‌می‌شود نابه‌‌جاست. من ‌ذلت ‌زنان ‌لهستانی ‌را فراموش ‌نمی‌کنم که ‌آلمانی‌ها پس‌ از تصرف ‌سرزمینشان‌ آنان ‌را مانند گله‌های ‌گوسفند با کامیون ‌از این ‌بازداشتگاه ‌به ‌آن ‌با داشتگاه ‌منتقل‌ می‌کردند. من ‌دوست ‌دارم ‌قدرت‌ آن ‌را بیابم ‌تا همة زنان‌ ملت ‌خود را آموزش ‌نظامی‌ دهم‌ و بسیج کنم تا در کنار مردان‌ از تکرار مصیبت‌ در سرزمین ‌ما جلوگیری ‌کنند. من هر روز ‌زنان‌ کشورم ‌را به ‌این‌ کار تشویق‌ و در تمام‌ خطبه‌ها و سخنرانی‌هایم بر آن ‌تأکید می‌کنم.
• هنوز این ‌سخنان ‌در سطح‌ آرزوی ‌شفاهی ‌است، اما شما که ‌از مسئولانید، چه‌ کار کرده‌اید تا سخن‌ شما تحقق ‌بیابد؟
o ‌اولاً‌در سطح‌ آگاهی‌‌بخشی، هیچ ‌دری‌ را نکوبیده‌ رها نمی‌کنم. در زمینة‌ حقوقی ‌به ‌زودی ‌با کمیته‌ای‌ متخصص‌ در زمینة ‌قانون ‌احوال مدنی خاص همکاری ‌خواهم‌ کرد که می‌کوشد تا جایگاه‌ حقیقی ‌زن ‌را به ‌او بازگرداند و امکان ‌فعالیت ‌او را در سطح‌ ملی ‌و قومی ‌افزون‌ بر وظیفة‌ خاص ‌او فراهم کند. کانون ‌وکلا نیز برای‌ تدوین ‌قانونی ‌مستند به ‌متون ‌فقه ‌اسلامی ‌و اجتهادات‌ تلاش‌هایی کرده‌اند. ما در عرصة اندیشیدن راه‌حل ‌برای ‌بن‌بستی‌ که ‌مسلمانان زن‌ را بدان‌ کشانده‌اند، تنها نیستیم. الازهر نیز تلاشی ‌دایمی ‌در این‌ زمینه ‌دارد.
o پس با موانعی‌ که ‌در آینده‌ مسلمانانی سر راهتان قرار خواهند داد ‌که ‌به ‌این‌ وضع دل‌خوش ‌کرده‌اند و عرصه ‌برایشان ‌خالی ‌مانده‌ و دیری ‌است ‌اسلام ‌صحیح‌ را فراموش‌ کرده‌اند، چه‌ می‌کنید؟ 
o ‌اسلام‌ صحیح بزرگ‌ترین‌ یاور ما در برابر برخی‌ مسلمانان ‌است ‌و اوضاع سخت و حالت جهادی‌ که امت‌ ما در حال‌ گذران ‌آن‌ است، ما را به ‌آسانی ‌بر تحقق این‌ اندیشه‌ها یاری ‌خواهد کرد.
• آیا به راستی‌ شما معتقدید که ‌اگر اسلام‌ صحیح با همة‌ اصول‌ و جزئیاتش اجرا ‌شود، پاسخ‌گوی نیازهای زمانه و اوضاع جهادی خواهد بود؟
o ‌هوشیاری ‌اسلام‌ در تحول و تکامل‌ بیش ‌از آن ‌حدی ‌است‌ که ‌شما گمان‌ برده‌اید. در فقه ‌اسلامی ‌اصل خاصی ‌داریم‌ که ‌می‌گوید: «اَلضَّروراتُ ‌الَّتی تَبیحُ ‌المَحْظُورات». 
• سبحان‌الله، علم ‌نزد خداست. اما من ‌در این‌ حوزة ‌خاص ‌گمان ‌می‌کنم‌ که ‌برخی‌ مسلمانان ‌این ‌بازگشت ‌به ‌اصول‌ را نمی‌تابند و آن ‌را خروج ‌از دین‌ می‌شمارند و شما در آینده ‌با مخالفت ‌برخی کسانی ‌مواجه‌ خواهید شد که ‌شما را به ‌منصبی‌ رسانده‌اند، منصبی که ‌امکان ‌اصلاحگری ‌به ‌شما می‌دهد. به ‌زودی ‌روزی‌ خواهد رسید که ‌شما در برابر دو گزینه ‌قرار خواهید گرفت: اصول اسلام‌ و اوهام‌ مسلمانان.
o ‌من‌ می‌دانم‌ که ‌وظیفة ‌دشوار و راه‌ سختی ‌در پیش‌ رو داریم،‌ اما چاره‌ای ‌جز بازنگری ‌در شخصیت‌ زن‌ مسلمان ‌نداریم. به ‌هر حال، ‌هر رسالتی به قربانی نیاز دارد.
• و نیز نیازمند چالش‌ها؛ آیا شما برای مقابله با ‌این‌ چالش‌ها آماده‌اید؟
o ‌به ‌طور قطع ‌و با اطمینان ‌کامل ‌بله، و اگر ضرورت ‌مجبورم ‌سازد، از باب ‌عمل‌ به ‌رسالت الهی ‌که ‌امانتی‌ از سوی ‌خدا در دست ‌من‌ است، ‌وارد چالش ‌خواهم‌ شد. من در مقام رهبر یعنی کارشناس ‌دین، در آینده‌ چاره‌ای ‌جز برخورد با پاره‌ای ‌اوهام ‌مسلمانان ‌نخواهم ‌داشت، تا به ‌آنان ‌توضیح ‌دهم‌ و اسلام‌ صحیح ‌را اجرا کنم، زیرا من ‌بارها گفته‌ام ‌که ‌هیچ‌ دینی ‌به ‌اندازة ‌اسلام زن ‌را گرامی‌ نداشته ‌است. اما مایة ‌تأسف ‌است‌ که ‌این ‌تکریم ‌به ‌مرور زمان‌ فراموش ‌شده است. آیا شما می‌دانید برای ‌مثال‌ اسلام ‌زن ‌را مجبور به ‌کار در منزل‌ نکرده ‌است ‌و زن ‌داوطلبانه‌ آن‌ را انجام ‌می‌دهد و هیچ‌کس ‌نمی‌تواند زن ‌را مجبور به ‌کار در منزل ‌کند؟ مرد باید قدر این ‌خدمت ‌را بداند و به ‌او احترام‌ بگذارد. آنچه‌ می‌گویم‌ اجتهاد شخصی‌ من‌ نیست، ‌بلکه ‌از اول ‌اسلام این ‌حکم‌ شرع‌ بوده است.
• من ‌نه‌ مدافع زن ‌و نه ‌در پی‌ احقاق‌ حقوق ‌سیاسی‌ زن‌ هستم. من ‌خانه‌ام ‌را بهشت ‌خود می‌دانم، به ‌شرط‌آن‌که ‌خودم اختیار فکرم را داشته باشم. اما دوست ‌دارم بدانم ‌آیا اسلام‌ با حکومت‌کردن ‌زن ‌موافق ‌است؟
o ‌زن ‌را منع ‌نکرده است، اما این‌ کار را برای ‌زنان ‌ خوش‌ ندارد، زیرا زن ‌نقشی‌ بلندتر از حکومت‌کردن‌ دارد و آن‌ زادن ‌و پروردن ‌حاکم ‌است.

 






برچسب ها : امام موسی صدر  ,

      

خبرگزاری مهر – گروه سیاسی: به نظر می رسد در شرایط حساس فعلی برای پیگیری جدی وضعیت امام موسی صدر باید کمیته ای حقیقت یاب از سوی سازمان ملل که خود را پرچم دار دفاع از حقوق بشر می داند تشکیل شود تا بلکه ابعاد معماگونه این ماجرا پس از گذشت 3 دهه رمزگشایی شود.
به گزارش خبرنگار مهر، هم اکنون 12044 روز از ربودن امام موسی صدر در لیبی می گذرد اما هنوز گره های کور این ماجرا به شکل معماگونه ای ناگشوده مانده است.

امام موسی صدر به عنوان یکی از برجسته ترین روحانیون دینی و سیاسی شیعیان پس از عزیمت به لبنان، مجلس اعلای شیعیان این کشور را تأسیس کرد و زعامت شیعیان لبنان را برعهده گرفت. او در 9 شهریور 1357، طی سفری رسمی به لیبی به دعوت معمر قذافی، ناپدید شد.

دستگاههای قضایی دولتهای لبنان و ایتالیا و همچنین تحقیقات انجام شده از سوی واتیکان، ادعای رژیم لیبی مبنی بر خروج امام از آن کشور و ورود ایشان به رم را رسما تکذیب کردند. مجموعه اطلاعات آشکار و پنهانی که طی دو دهه پیش بدست آمدند، تماما دال بر آنند که امام موسی صدر هرگز خاک لیبی را ترک نگفته است.

با اینکه هم اکنون 12044 روز از ربودن امام موسی صدر در لیبی می گذرد اما امید به زنده بودن امام صدر 83 ساله می تواند روحی تازه را به کالبد آزادیخواهان جهان بدمد.
 

در این میان قرائن متعددی حکایت از آن دارند که امام موسی صدر همچنان در قید حیات بوده و چون برخی دیگر از علمای اسلامی، شرایط زندان حبس ابد را می گذراند. آخرین خبری که در 13 اردیبهشت 1380 توسط سایت “جبهه نجات ملی لیبی” بر روی شبکه جهانی اینترنت منعکس گردید، از این قرار بود که امام موسی صدر در اواخر سال 1376 توسط برخی زندانیان زندان ابوسلیم شهر طرابلس مشاهده شده و اندکی پیش از ماه رمضان گذشته به مکانی دیگر انتقال یافته است.

پس از آن اخبار ضد و نقیضی از در قید حیات بودن این رهبر آزاده جهان اسلام منتشر شد که هنوز صحت هیچ یک از آنها تائید نشده است اما آنچه که مسلم است این است که امید به زنده بودن امام صدر 83 ساله می تواند روحی تازه را به کالبد آزادیخواهان جهان و به خصوص اوضاع نابسامان لبنان بدمد.

البته نباید از نظر دور داشت که ممکن است زنده بودن او موجب برهم خوردن بسیاری از معادلات لبنان شود بطوریکه نقش گروه 14 مارس کمرنگ تر از شرایط فعلی شود و کشورها و گروه هایی هم که پشت این جریان هستند متضرر شوند.

از سویی دیگر با توجه به شعله ور شدن احساسات مردم ستمدیده مسلمان جهان عرب علیه دیکتاتورهای دیو صفت خود انقلاب مردم لیبی هم بعد از گذشت شش ماه منجر به سرنگونی رژیم دیکتاتور 42 ساله سرهنگ معمر قذافی شد.

این درحالیست که بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد روز گذشته با اعلام برگزاری نشست ویژه شورای امنیت درباره لیبی از گردانهای قذافی خواست به جنگ و درگیری پایان دهند.

همچنین خانواده امام موسی صدر در پی سقوط طرابلس توسط انقلابیون لیبی و متواری شدن “معمر قذافی” با صدور بیانیه ای نسبت به روشن شدن زوایای پنهان ربودن وی و اطلاع از مکان اقامتش ابراز امیدواری کردند.

شاید بتوان گفت که مسئله امام موسی صدر مسئله بین دولتهای منطقه نیست بلکه مسئله ای فرامنطقه ای است که بایستی هریک از کشورها بویژه کشورهای اسلامی نقش خود را در این رابطه ایفاء کنند.
 

در این رابطه گروه ها و تشکل های مختلف داخلی و خارجی از جمله حزب موتلفه اسلامی و حزب الله لبنان با صدور بیانیه ای پیروزی مردم انقلابی لیبی را تبریک گفتند.

کاظم جلالی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نیز با ابراز امیدواری از زنده بودن امام موسی صدر هشدار داد: مسئولیت جان امام موسی صدر هم بر عهده حکومت فعلی و هم برعهده خارجی‌های حاضر در این کشور است.

شاید بتوان گفت که مسئله امام موسی صدر مسئله بین دولتهای منطقه نیست بلکه مسئله ای فرامنطقه ای است که بایستی هریک از کشورها بویژه کشورهای اسلامی نقش خود را در این رابطه ایفاء کنند.

البته در این میان جمهوری اسلامی ایران هم اقداماتی را درخصوص پیگیری وضعیت امام موسی صدر انجام داد به گونه ای که  پارلمان ایران در مجلس هفتم مبادرت به تشکیل کمیته ای ویژه برای پیگیری وضعیت این شخصیت برجسته جهان اسلام نمود که این روند همزمان دردولت وقت هم ادامه پیدا کرد اما آنگاه که لیبی تصمیم گرفت این ماجرا را درمعامله سیاسی با ایران هزینه کند، تهران نیز در مقابل پیگیری های خود را متوقف کرد.
در این راستا کمیته ویژه مجلس هفتم با توجه به اینکه این آدم ربایی را اقدامی علیه امنیت جمهوری اسلامی ایران دانسته بود، تاکید داشت که باید قوانین ومقررات وطرح هایی متناسب با موضوع امنیت ملی درجهت پیگیری مسئله امام موسی صدر تدوین شود. این کمیته تاکید کرده بود که تهران باید ربودن امام موسی صدر را دردادگاه های بین المللی ومراجع قضایی جهانی، سازمان ملل، سازمان کنفرانس اسلامی، سازمان کنفرانس سران عرب و مجامع بین المللی دیگر پیگیری کند و کاهش سطح روابط با لیبی را در دستورکار قرار دهد.
به نظر می رسد که دستگاه دیپلماسی کشور بایستی در شرایط حساس فعلی وضعیت امام موسی صدر را بصورت جدی تر از گذشته در دستور کار قرار دهد و پیشنهادی را در قالب تشکیل کمیته حقیقت یاب به سازمان ملل متحد که خود را پرچم دار دفاع از حقوق بشر می داند ارائه دهد تا بلکه ابعاد مبهم این ماجرا پس از گذشت 3 دهه رمزگشایی شود.
——————————————————————–
گزارش از محمدابراهیم پاکزاد





برچسب ها : امام موسی صدر  ,

      

وزیر امور خارجه لبنان با اشاره به سقوط طرابلس و فروپاشی رژیم قذافی، از پیگیری سرنوشت امام موسی صدر رهبر شیعیان و مستضعفان لبنان خبر داد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه المنار، “عدنان منصور” گفت : لبنان از زمان ربوده شدن امام موسی صدر لحظه ای از سرنوشت وی و همراهانش غافل نبوده است.

وی افزود: فرصت خوبی پیش آمده است تا نقابها برداشته شود و حقایق روشن شود در این صورت ما با دست اندرکاران امور در لیبی برای اطلاع از سرنوشت امام موسی صدر رایزنی خواهیم کرد.

منصور تاکید کرد: ما از تشکیل کشور مستقل فلسطین حمایت می کنیم، همچنین لبنان در کنار سوریه است، زیرا ثبات سوریه مساوی ثبات لبنان است و وقایع سوریه بر لبنان تاثیر زیادی دارد.






برچسب ها : امام موسی صدر  ,

      

نماینده سابق پارلمان لبنان و عضو جنبش امل با اشاره به سقوط حتمی دیکتاتور لیبی مهمترین جنایت وی را سلب آزادی امام موسی صدر دانست.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه المنار، “ناصر نصرالله” گفت : رژیم لیبی بدون شک در آینده نزدیک سقوط می کند و این پایان هر رژیم مستبد است.

وی افزود: مهمترین نشانه استبدادی بودن رژیم لیبی سلب آزادی امام موسی صدر،”شیخ محمد یعقوب” و “عباس بدرالدین” از همراهان وی است، موضوعی که نقطه تاریکی در زندگی “معمر قذافی” به شمار می رود.

نصرالله تصریح کرد: امیدواریم به زودی حقایق درباره این جنایت بزرگ قذافی و دیگر جنایاتی که علیه مردم لیبی مرتکب شده است روشن شود به ویژه که سرنگونی رژیم لیبی بهای زیادی برای مردم لیبی به همراه داشت.

وی با انتقاد از نقش غربی ها در لیبی افزود: مردم منطقه شاهد دخالتهای کشورهای غربی،آمریکا و صهیونیستها در بالاترین سطح در تونس، مصر، یمن، بحرین، و لیبی هستند و ملتهای منطقه باید در برابر این دخالتها هوشیار باشند.

نصرالله بیان کرد: امیدواریم که به زودی اطلاعاتی درباره سرنوشت امام موسی صدر و یارانش به دست آوریم، زیرا امام موسی صدر شخصیت و جایگاه منطقه ای داشت.

وی درباره میزان خوشبینی اش در خصوص زنده بودن امام موسی صدر گفت : هیچ  کس طبق آیات قرآن نباید از رحمت خداوند ناامید شود و امیدواریم که وی در قید حیات باشد.






برچسب ها : امام موسی صدر  ,

      

هادی مولوی نیا

33 سال پیش امام موسی صدر رهبر [ایرانی] شیعیان لبنان و یکی از همراهانش از ایتالیا وارد لیبی شدند، اما این روحانی پرآوازه ناپدید شد و معمر قذافی با وجود ده ها سند و مدرک و فرود هواپیمای حامل امام موسی صدر و …، از قبول این مسئولیت سرباز زد.

اکنون قذافی با سقوط طرابلس پایان دوران بیش از 40 سال قدرتمداری را آغاز کرده و تقریبا تمامی مجموعه عوامل اطلاعاتی این کشور از جمله ‘موسی کوسا’ امنیتی ترین مرد تاریخ لیبی و ‘عبداله السنوسی’ آخرین رییس سرویس اطلاعاتی این کشور و از نزدیکان قذافی از طرابلس فرار کرده است که قابل دسترسی هستند و می توانند پرونده ناگشوده ربودن امام موسی صدر را در لبنان، ایتالیا و حتی لیبی بگشایند.
شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد، امام موسی صدر همراه هیات لیبیایی آخرین بار در روز 31 آگوست 1978 در شهر بنغازی (شمال شرقی لیبی) در حال عزیمت به طرابلس برای ملاقات با معمر قذافی بوده است.
مهمترین مدرک، اظهار نظر وزیر خارجه اسبق لیبی است که از نقش مستقیم قذافی در ربودن امام موسی صدر پرده برداشته است.
عبدالرحمن شلقم که به عنوان نماینده سابق لیبی در سازمان ملل متحد به انقلابیون پیوسته است، چندی پیش در گفت وگو با روزنامه فرامنطقه ای ‘الحیات’ چاپ لندن گفت: زمانی که امام صدر به لیبی سفر کرد، حاج یونس بلقاسم مدیر اطلاعات لیبی بود.
شلقم افزود: براساس گزارش ها، امام موسی صدر در آخرین دیدار با قذافی به او گفته بود، تو از اسلام چیزی نمی فهمی که موجب خشم وی شد.
وزیر خارجه اسبق لیبی اظهار داشت: گزارش شده که قذافی بلافاصله پس از این واقعه و پایان ملاقات، دستور ویژه ای علیه امام موسی صدر صادر کرده است.
وی با تایید این موضوع که توهین کنندگان به قذافی و خانواده اش در فهرست مقتولان قرار می گرفتند گفت: حاکم لیبی حتی چنین کاری را با سرهنگ حسن اشکال، پسر عمویش نیز انجام داد.
یک پزشک پاکستانی نیز در همان سال های نخست ناپدید شدن امام موسی صدر در گفت وگو با مجله الحوادث تاکید کرده بود که شخصی را در لیبی معالجه کرده که شبیه امام موسی صدر بوده است.
گزارش هایی درباره مشاهده این روحانی توسط برخی از کارگران لیبیایی در زندانی در منطقه الکفره (جنوب شرقی لیبی) نیز انتشار یافت که دولت قذافی را به تنگنا انداخت.
اما معمر قذافی در ادامه مخالفت خود با وجود پیگیری های ایران ولبنان و علاقه مندان امام موسی صدر، حتی مانع انجام تحقیقات اولیه شد، بگونه ای که این پرونده سر به مهر اکنون منتظر روشن شدن ابعاد آن است.

نقل از ایرنا

 






برچسب ها : امام موسی صدر  ,

      
<   <<   41   42   43   44   45   >>   >