جستجو 
سراغت را از رمال ها نگرفته ایم
و نخواهیم گرفت
تو، آفتابی ترین پیداهایی
در قلب های ما
مفقود الاثر
آن سرهنگ بی هنگی است
که حتی سایه اش
او را پناه نخواهد داد
الیس الصبح بقریب؟
……………………………….
گرچه از چشم خلایق ناپدیدت کرده اند
روسیاهان در دو عالم روسپیدت کرده اند
خواستند آوازه ات را محو سازند از جهان
خود نداستند کودنها، پدیده ت کرده اند
بختشان بد بوده ما دیدیم و خود هم دیده اند
بر تو بخت آورده رو جانا سعیدت کرده اند
در ثبات و پایداری کوه کی همتای توست
بس که کوران حوادث آبدیده ت کرده اند
حبذا اخلاص پاکت را که عیاران عشق
در خلوص و پاکبازی برگیزده ت کرده اند
مرد را نیکوست باشد فرد در مردانگی
فرد بسیار است در عالم فریدت کرده اند
عاشقان را گر شهادت تاج جاویدانگی است
زنده هستی، زنده، حتی گر شهیدت کرده اند
جناب حجةالاسلام مخبر لطف کردند و شعری را که در شب شعر یاد مهر قرائت کردند برای سایت یاران صدر ارسال کردند…
شعر ایشان در ابتدای جلسه چنان شور و امیدی به جمعیت حاضر در سالن بخشید که خاتمه سخنان مهندس فیروزان -داماد امام صدر- هم با بیتی از غزل ایشان بود…
……………………………………..
| برای صدر سروردن چه کار دشواریست | خصوصاً آنکه برایت مثالی از موساست | |
| تو غرق نیل و حوادث، چو موج، کوبنده | وَ چشم،بر رهِ آن کس که سینه‌اش سیناست | |
| تو منتظر که بیاید وَ دست بگشاید | همو که ساحل چشمش قرارِ صد دریاست | |
| در این تلاطم اندوه و خستگی، گویی | شب بلند من و تو، همان شب یلداست | |
| چگونه می‌شود از واژه راه پیدا کرد | برای گفتن از او، آن که خاطرش با ماست | |
| تو را ندیده‌ام امّا شنیده‌ام بسیار | وَ بارها به خودم گفته‌ام که او رؤیاست | |
| در این زمانه که عشق و امید کم رنگ است | امید آمدنت هم برای ما زیباست | |
| شنیده‌ام که دلِ مرده زنده می‌کردی! | ومن دچار سؤالم که موسی‌ام عیساست؟ | |
| خلاصه، سعی من و دل به هیچ جا نرسید | مقام از تو سرودن بلند تر از ماست |
سید محمد حسن مخبر
با تشکر از خانم هاله مسیحا که فایل های صوتی برنامه را در اختیار ما قرار می دهند
پرده‌ای از پرند س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍یم اندود ماه بر دوش شام گسترده
روشن و دلکش و خیال‌انگیز وز نسیم شبانه افسرده
و اندر اعماق آشیانه خویش سر خود مرغ حق فرو برده
یاد بیداری و تلاش و سخن از خیال زمانه بسپرده
نیمی از شام هجر بگذشته صحبت غم به جانم آورده
خواب بگریخته زدیده من دامن از اشک چشم پر کرده
لیک با رنج جانگداز فراق روح باز از غمش نیازرده
یاد مهر حیات‌بخش «مه»م زنده می‌دارد این تن مرده
لاله حاوی او چراغ شب است نور بر شام هجر بسپرده
یا رب از جور دهر برهانش تا که برهاند این سرا پرده
……………..
این شعر در سال 1344 و برای بانو پروین خلیلی سروده شده است. نکته ی جالب در این شعر این است که از کنار هم قرار گرفتن اولین حرف مصرع های اول نام پروین خلیلی و اولین حرف مصرع های دوم نام موسی صدر آشکار می شود!
این شعر در شب شعر یاد توسط مهندس مهدی فیروزان داماد امام و مدیر عامل شهر کتاب قرائت شد.
سراغت را از رمال ها نخواهم گرفت
و نخواهیم گرفت
تو، آفتابی ترین پیداهایی
در قلب های ما
مفقود الاثر
سرهنگ بی هنگی است
که حتی سایه اش
او را پناه نخواهد داد
الیس الصبح بقریب؟
……………………………….
گرچه از چشم خلایق ناپدیدت کرده اند
روسیاهان در دو عالم روسپیدت کرده اند
خواستند آوازه ات را محو سازند از جهان
خود نداستند کودنها، پدیده ت کرده اند
بختشان بد بوده ما دیدیم و خود هم دیده اند
بر تو بخت آورده رو جانا سعیدت کرده اند
در ثبات و پایداری کوه کی همتای توست
بس که کوران حوادث آبدیده ت کرده اند
حبذا اخلاص پاکت را که عیاران عشق
در خلوص و پاکبازی برگیزده ت کرده اند
مرد را نیکوست باشد فرد در مردانگی
فرد بسیار است در عالم فریدت کرده اند
عاشقان را گر شهادت تاج جاویدانگی است
زنده هستی، زنده، حتی گر شهیدت کرده اند
