برای داشتن روابط اجتماعی سالم ، به آموختن مهارت های اجتماعی نیاز داریم. مطلب پیش رو پاسخ مشاور به پرسش های کلیدی در زمینه روابط دختران و پسران است. 

1-   تعریف شما در مورد رابطه دخترو پسر چیست؟
تعریف من از رابطه دختر و پسر، رابطه اجتماعی سالم و رشد یافته است. رابطه ای فارغ از احساسات و تمایلات عاشقانه و جنسی و تسلط مابانه بلکه فقط بعنوان دو انسان عاقل و بالغ که در زندگی اجتماعی مجبور به ارتباط سالم و اخلاقی با محترم شمردن اصول و عقاید دینی و مذهبی و اخلاقی مورد قبول جامعه خودشان می‌باشند. 

2-   به نظر شما علت بوجود آمدن این رابطه چیست؟
علت این رابطه نیاز اجتماعی است. انسان برای زندگی سالم و سعادتمند نیازمند تعامل مثبت و سازنده با هر انسانی و از هر جنسی می‌باشد.وهیچ مکتب و ایدئولوژیی نمی‌تواند این نیاز را انکار و یا سرکوب نماید و مجبور است راهکارهای اخلاقی و ایدئولوژیک مثبت و موثر آنرا ارائه نماید.

3-   هدف در برقراری این چنین رابطه‌ها درپسران و دختران چیست ؟
با اجازه من سوال شما را تغییر می‌دهم(علت گرایش و نیاز به برقراری ارتباط اجتماعی سالم با جنس مخالف در میان دختران و پسران چیست؟)
- احساس نیاز به ابراز و دریافت محبت خالصانه از جنس مخالف همانند جنس موافق
-نیاز ذاتی و کشش درونی و فطری به جنس مخالف
-سائق‌ها و کشش‌های جنسی حاکی از دوران بلوغ
-ایجاد محدودیت‌های اجتماعی و ارتباطی افراطی برای هر دو جنس
-خلا عاطفی در خانواده و نیاز شدید به محبت

4-   به نظر شما دو جنس در سنین قبل از ازدواج به رابطه نیاز دارند؟ چگونه ؟ توضیح دهید.
بلی ، پسر و دختر از ابتدای کودکی تا ازدواج با تعامل اجتماعی سالم با افراد مختلف از هر جنسی می‌توانند ایده آل‌های خود از شریک زندگی آینده را تعیین و تکوین نمایند؛ در اینجا فرد خاصی   مد نظر نیست بلکه از طریق تعامل اجتماعی سالم شرایط ایده آل زندگی مشترک را در طول زندگی یاد می‌گیرند.
 
5-    علل گرایش دو جنس از دیدگاه یک مشاور را بیان کنید؟
با توجه به توضیحات قبلی ارتباط اجتماعی سالم و رشد یافته نیاز و گرایش طبیعی هر دو جنس است برای هیچکدام نمی‌توان سهمی‌بیش از دیگری قائل شد.
 
6-   نقش خانواده‌ها در این گونه روابط چگونه است ؟
خانواده‌ها باید از لحاظ فکری رشد داده شوند و راهکارهای شرعی و اخلاقی برای ارتباط سالم اجتماعی تبیین گردد.تا زمانی که هر گونه ارتباط بین دختر و پسر به رفتار‌های رشد نایافته سطح پایینی مانند دوستی (از نوع امروزی) و روابط تلفنی و محرمانه و مخفی و غیره که بیان‌های اعتقادی و اجتماعی خانواده‌ها و اجتماع را زیر سوال می‌برد، خلاصه گردد،معلوم است که خانواده‌ها هیچ گامی‌برای بهبود اوضاع روابط دختر و پسر بر نخواهند داشت.و منطقی هم نیست که هیچ پدر یا مادری با این وضع ارتباطی امروزی دختر و پسر موافق باشد.
 
7-   در چه محدودی زمانی تمایل افراد به این روابط افزایش می‌یابد؟چرا؟
نیاز به تعامل اجتماعی بین دو جنس در تمام دوران زندگی وجود دارد چون این یک نیاز انسانی و اجتماعی و جامعه مدنی است. چون هیچ انسان سالمی‌به تنهایی و دور از اجتماع قادر به ادامه حیات نیست.اما رشد بعضی نیاز‌ها در جامعه ما گاهی قارچ گونه می‌شود؛یعنی نیاز بتدریج در طول زمان بدون پاسخ مانده و سرکوب گردیده و بلاخره روزی بدون رعایت هیچ معیار اخلاقی و اجتماعی و شرعی و بدون برنامه و با عجله و شتاب سر از خاک بیرون می‌آورد و همانی میشود که در مورد نوجوانان حدود 15 الی 17 ساله بیشتر مشاهده می‌کنید. 
 
8-   آیا روابط بین دختر و پسر می‌تواند بر جامعه اثر مثبت یا منفی بگذارد چگونه؟
روابط اجتماعی سالم میان دختر و پسر مورد نظر ما موجب رشد و تعالی فرهنگی و تقویت     بنیان‌های عقیدتی و فکری نوجوانان و جوانان و بلاخره رشد و ترقی همه جانبه جامعه می‌باشد. اما اگر این روابط از نوع بی برنامه ، خام و رشد نایافته امروزی باشد زیانهایش برای جامعه و خانواده و بنیان‌های اعتقادی جامعه همان است که می‌بینید.
 
9-   آیا راهی وجود دارد که بشود؟ این نیاز را تعدیل کرد؟
در این مورد به نظر من نیاز را نباید تعدیل کرد بلکه باید آنرا بطور منطقی و قابل قبول شرع و اخلاق پاسخ گفت و برای آن راه حل یا جانشین مناسب ارائه کرد و من خودم در پی یافتن راه حل اخلاقی و شرعی به این معضل بزرگ اجتماعی اقدام به پژوهش نموده ام و به یاری خداوند امیدوارم در انتهای کار حرفی برای گفتن داشته باشم.
 
10-آیا تعدیل این نیاز عواقب سویی هم به دنبال دارد ؟
تعدیل یعنی کاستن این نیاز یعنی سرکوب کردن آن یعنی پاک کردن صورت مسئله تا کسی دیگر آنرا نپرسد؛اما آیا چنین نیازی به راحتی دست از سر انسان برمی‌دارد؟ مثلاً کسی که شدیداً گرسنه است شما می‌توانید برایش بگویید فعلاً کمی‌آب بخور مشکلت حل می‌شود؟
عواقب تعدیل و تغییر و سرکوب نیاز به روابط سالم اجتماعی دختر و پسر عبارتند از:
1.به خطر افتادن بنیان خانواده‌های دختر و پسر به علت رفتار‌های خام و انحرافی و هدایت نشده
2.ضعف پایه‌های اعتقادی به خاطر نگرفتن راه حل‌های ایدئو لوژیک مناسب برای روابط سالم بین دختر و پسر
3.انواع بیماریها و فشار‌های روحی و روانی برای هر دو جنس
4.پوچ گرایی و از خود بیگانگی برای هر دو جنس
5.جستجوی راه حل‌های غیر اخلاقی و غیر شرعی برای رفع نیاز‌های واپس زده و سرکوب شده
6. کاهش فعالیت جسمی‌و ذهنی و افت تحصیلی برای نوجوانان و جوانان

11-  آیا می‌توان این رابطه را قانونمند کرد ؟ چه طور؟
بلی با اتفاق نظر و روشنگری عالمان و دانشمندان دینی و علمی‌و اجتماعی برای هر مشکلی میتوان راه حل پیدا کرد بخصوص که دین مبین اسلام برای تمام جنبه‌های زندگی و تمامی‌دوران زندگی انسان برنامه جامع دارد به شرطی که تفسیر روشنگر و غیر شخصی و مطابق با نیاز‌های زمانه از احکام کلی اسلام ارائه گردد و رشد فکری لازم در جامعه برای بر قراری روابط اجتماعی سالم برای هر انسانی و از هر جنسی فراهم گردد.

12- راه حل شما چیست؟
-بر رسی و تبیین علل و فلسفه وجودی روابط اجتماعی سالم دختر و پسر جهت رشد و تعالی دینی و اخلاقی و فرهنگی جامعه .
- رشد فکری و تقویت پایه‌های اعتقادی و مذهبی مردم و خانواده‌ها جهت برقراری شرایط اجتماعی لازم برای روابط اجتماعی سالم
-تعریف دقیق ، جزئی و عملیاتی از روابط اجتماعی سالم دختر و پسر
-تمایز بین روابط اجتماعی سالم دختر و پسر با دوستی‌های عمیق و افراطی و انحرافی
-تطبیق دقیق روابط اجتماعی سالم تعریف شده با تفسیر روشن و به روز موازین دینی و مذهبی و اخلاقی جامعه
-بررسی و ارائه طریق برای علل انحراف روابط دختر و پسر به دوستی‌های افراطی و انحرافی

منبع: وبلاگ مشاوره برای جوانان 

اگه من یه روزی بچه‌دار بشم از همون بچگی
بهش یاد می‌دم که دوست‌داشتن و عشق و تعهد و فداکاری مفاهیم خیلی قشنگین و شاید تنها چیزی باشه که از آدم باقی می مونه.
بهش یاد می‌دم که هر روز به عشق خودش و خانواده‌ی فعلی و خانواده‌ی آینده‌ش و دوستاش نفس بکشه درس بخونه ورزش کنه غذا بخوره بخوابه بیدار شه کار کنه تفریح کنه لذت ببره و فداکاری کنه.
بهش یاد می‌دم که هر روز بیشتر از روز قبل برای عشقش به خودش و خانواده‌ش و دوستاش تلاش کنه و عشقش رو تازه و شعله‌ورتر کنه.
بهش یاد می‌دم که برای دوست‌داشتن کسی نباید از من خجالت بکشه و این تجربه براش خیلی شیرین‌تر می‌شه اگه مادرش رو هم در جریان بذاره و از ایده‌های اونم استفاده کنه.
بهش یاد می‌دم که اشکالی نداره خودشو برای مادرش لوس کنه و مادرش نازشو بخره و قربون صدقه‌ی صورت مثل ماه و قد مثل سرو و اندام دل‌ربا و آرامش همیشگی و لبخند زیبا و چشمای معصوم و اخلاق جذابش بره.
بهش یاد می‌دم که خیلی طبیعیه با مادرش کل‌کل کنه و لذت ببره.
بهش یاد می‌دم که مادرش اولین کسیه که مبهوت منطقش می‌شه.
بهش یاد می‌دم که برای مادرش باشخصیت‌ترین و آینده‌دارترین و باجنم‌ترین بچه‌ی دنیاست و اصلا مجبور نیست برای اثبات خودش آرزواهای محقق نشده‌ی مادرشو محقق کنه.
بهش یاد می‌دم که احساس و منطق تفکیک‌نشدنین و هیچ‌وقت گول حرفایی رو که می‌خوان اونو به یکی از این دو بعد محدود کنن نخوره.
بهش یاد می‌دم که احساس و منطق تفکیک‌نشدنین و در احساسی‌ترین لحظه‌ها هم می‌تونه و باید تصمیمی بگیره که منطقی باشه.
بهش یاد می‌دم که عشق رو با اعتیاد خوش‌آیند و وابستگی مسخ‌کننده اشتباه نگیره.
بهش یاد می‌دم که اول باید خودشو بشناسه شخصیت خودش توانایی‌های خودش اهداف و آرزوهای خودش انتظارات اطرافیانش از خودش رو بشناسه بعد به تکاپوی شناخت یکی دیگه بیفته.
بهش یاد می‌دم که ازدواج یعنی وصلت دو تا خانواده و هرچند اونه که باید بیشترین نظر رو بده ولی این اصلا به این معنا نیست که فقط اونه که باید نظر بده.
بهش یاد می‌دم که ازدواج یعنی وصلت دو تا خانواده و شازده خانم یا شازده پسر من می‌تونه تقریبا هر دوستی داشته باشه ولی دایره‌ی انتخاب همسرش خیلی محدودتره.
بهش یاد می‌دم که ازدواج یعنی وصلت دو تا خانواده و شازده خانم یا شازده پسر من برای ماجراجویی‌های مخصوص نسل خودش تقریبا می‌تونه با آدمای مختلف دوست باشه ولی نمی تونه باهاشون ازدواج کنه.
بهش یاد می‌دم که ازدواج یعنی وصلت دو تا خانواده به واسطه‌ی اون و هر کسی که خودش می‌گه نه وسیله‌ای برای استقلال یا ترمیم عزت نفس یا قهرمانی یا تحقق آرزوهای حزبی و گروهی.
بهش یاد می‌دم که دختر یا پسر مردم باارزش‌تر از اونه که بخواد یه مدت سرکار باشه و تا تازه شازده خانم یا شازده پسر من ببینه می‌خواد و می‌تونه باهاش بمونه یا نه.
بهش یاد می‌دم که دختر یا پسر مردم باارزش‌تر از اونه که بخواد اصول عاشقی رو به شازده خانم یا شازده پسر من یاد بده.
بهش یاد می‌دم که دختر یا پسر مردم باارزش‌تر از اونه که بخواد چرک‌نویس امتحانی شازده خانم یا شازده پسر من باشه.
بهش یاد می‌دم که دختر یا پسر مردم باارزش‌تر اونه که اول باهاش طرح دوستی به اسم شناخت بریزه و بعد از این که از وابستگی‌ مسخ‌کننده‌ش مطمئن شد بیاد و به من بگه و تازه من بشینم و مورد معتاد رو بررسی کنم.
بهش یاد می‌دم که قبل از در جریان گذاشتن من و تایید گرفتن از من به هیچ کسی قول ازدواج نده.
بهش یاد می‌دم که هیچ شناختی از توی حرفای قشنگ زمان دوست‌دختری / دوست‌پسری درنمیاد.
بهش یاد می‌دم که محبت و وفاداری اون به خانواده و دوستانش به اندازه‌ی کافی نشون می‌ده که اون سرشار از احساسه و برای اثبات و ابراز احساسات قشنگ و نابش نیاز نداره به هم‌کلاسی یا دختر عقدس خانم یا پسر بی‌ادب دوست پولدار باباش یا دوست صمیمی دوست پسر دوست صمیمیش یا خواهر کوچیکه‌ی دوست دختر دوست صمیمیش یا تنها دختر بی دوست پسری که تو گروهشون مونده یا پسر پررویی که دوست دختر نداره و بهش نخ داده قانع بشه.
بهش یاد می‌دم که حتی اگه فقط یه پسر یا دختر مجرد تو کل زمین مونده باشه باز هم مجبور نیست که برای به‌دست آوردنش مخشو بزنه و قبل از در جریان گذاشتن من اقدام کنه و آویزونش بشه.
بهش یاد می‌دم که حلاوت زجر کشیدن به‌خاطر عشق مزخرف‌ترین دروغ دنیاست و کسایی که واقعا عاشقن زجری حس نمی‌کنن که بخوان از این شعرا بگن.
بهش یاد می‌دم که برای اثبات وفاداریش در عشق به هر کسی که خودش می‌گه اول باید وفاداریش رو در عشق به خانواده‌ی خودش ثابت کنه.
بهش یاد می‌دم که اگه به خاطر هر کسی که خودش می‌گه حاضره قید خانواده‌ش رو بزنه یعنی خیلی راحت‌تر حاضر قید همون کسی که خودش می‌گه رو هم بزنه حالا یه‌کم دیرتر!
بهش یاد می‌دم که اون تنها امید هیچ دختر یا پسری نیست و نباید احساس خودقهرمان‌پنداری‌ و رضایت نجات هر کسی که خودش می‌گه رو با عشق به همون آدم اشتباه بگیره.
بهش یاد می‌دم که نباید رویای قهرمانی‌ش رو با بدبخت کردن دو تا خانواده بسازه و زندگی کنه.
بهش یاد می‌دم که اون حتی تو سن چهل سالگی هم هیچ نیازی به دروغای عشقی و عشوه‌های مصنوعی و همراهی‌های متظاهرانه نداره.
بهش یاد می‌دم که قشنگی عشق به قرارهای مخفیانه و شکلات‌های ولنتاین و عروسک‌های روز تولدش که بدون تایید من تا قبل از ازدواج از هر کسی که خودش می‌گه می‌گیره نیست و به ماندگاری و وفاداراری بعد از ازدواجه.
بهش یاد می‌دم که عاشقی هر کسی به روش خودشه و اون هیچ نیازی نداره که از روی دست‌خط بدخط دوستاش مشق بنویسه.
بهش یاد می‌دم که دوست خوبش اونیه که همه‌ی شیطنتا و اشتباهاتشو تایید نمی‌کنه نه کسی که راه رو برای اشتباه‌کردناش صاف می‌کنه.
بهش یاد می‌دم که هیچ‌کس قبل از ازدواج از جدا شدن نمی‌میره و اگه مرتکب اشتباه شد و بدون تایید من به هر کسی که خودش می‌گه قول ازدواج داد خیلی راحت می‌تونه بزنه زیرش.
بهش یاد می‌دم که هیچ‌کس روی قول ازدواج شازده خانم یا شازده پسر من قبل از تایید گرفتن از من حساب نمی کنه.
بهش یاد می‌دم که اگه مرتکب اشتباه شد و بدون تایید من به هر کسی که خودش می‌گه قول ازدواج داد باید غم جدا شدن ازش رو به جون بخره.
بهش یاد می‌دم که  اگه مرتکب اشتباه شد و به هر کسی که خودش می‌گه قول ازدواج داد باید غم خوردن همون آدم و نفرین هاش رو بعد از جدایی به جون بخره.
بهش یاد می‌دم که اگه اشتباه کرد و قبل از تایید من و ازدواج به هر کسی که خودش می‌گه وابسته شد و همون آدم رو هم به خودش وابسته کرد باید به لذت ناخنکی دوران کوتاه دوستی‌شون قناعت کنن و تا وقتی که کاملا این اعتیاد از بین نرفته روی خوش زندگی رو نبینن.
بهش یاد می‌دم که اگه اشتباه کرد و قبل از تایید من و ازدواج به هر کسی که خودش می‌گه وابسته شد و همون آدم رو هم به خودش وابسته کرد این وابستگی باید بین خودشون دو نفر بمونه و تموم شه و به خانواده‌ها نکشه. که اگه این دوستی مسخره و احتمالا غیرقابل تایید تا حالا برای خودشون دو نفر لذت‌بخش بوده اصلا دلیل نمی‌شه که خوشبختی دو تا خانواده رو هم بعد از ازدواج تضمین کنه.
بهش یاد می‌دم که آدم خونسردیم و از گریه و داد و قهر و تهدید به فرار و خودکشی و مجردموندن و درس نخوندن و کار نکردن و غذا نخوردن و صیح زود بیدار نشدن و مهمونی نیومدن و اعتیاد به مواد مخدر و ... هم نمی‌ترسم.