بشنوبد: انسان رمضان - بخش دوم: عبادت و عبودیت

دانلود کنید

انسان رمضان: گزیده گفتارهای امام موسی صدر درباره ماه رمضان

گفتار دوم: عبادت و عبودیت

با صدای: امیرحسین مدرس

پایگاه یاران صدر، فایل صوتی «انسان رمضان (1)» را که بخش‌هایی از سخنان امام موسی صدر دربار? ماه مبارک رمضان است، منتشر کرد. 

انسان رمضان: گزیده گفتارهای امام موسی صدر درباره ماه رمضان

گفتار اول: روزه

با صدای: امیرحسین مدرس 

دانلود کنید.

بار دیگر روزه می‌گیریم، شب زنده‌داری می‌کنیم و شعایر دینی را بزرگ می‌داریم و سرانجام با شادمانی و خوشنودی عید را با هم جشن می‌گیریم، سپس به زندگی عادی باز می‌آییم و به همین ترتیب سال‌ها یکی پس از دیگری می‌آیند و یادها و خاطرات ما بیشتر می‌شوند.

بیم آن می‌رود که ماه رمضان به عادت بی‌روحی تبدیل شود که شعایر آن تنها عادت‌ها و رسومی سرگرم کننده باشد و  از تمام معانی هستی و روح حقیقی تهی شود. روزه ماه رمضان و سایر عبادات و شعایر آن فقط فعالیت‌های جسمی نیستند بلکه همه اینها اعمالی هستند که از عقل و دل سرچشمه می‌گیرند و در قالب حس می‌ریزند و با آن همراه می‌شوند، از همین رو هرگاه این اعمال بدون مشارکت و حضور دل و عقل انجام گیرد، بی‌روح، بی‌هدف و تقلیدی می‌شود انجام می‌گیرد اما تأثیری نمی‌بخشد.

در تجربه جدید در این ماه مبارک و فریضه روزه‌داری باید عقل و دل خویش را با بدن‌هایمان به کار بگیریم، بر ماست که بیاندیشیم و تأمل کنیم، باید محبت بورزیم و به فکر دیگران باشیم، باید محبت و اندیشه را در عبادت روزه خود وارد کنیم، رمضان تنها با این اوصاف رمضانی است که فضایی ایجاد می‌کند تا انسانی عزتمند و سرفراز پرورش یابد که فاتح مکه باشد و پیروز جنگ بدر و سازنده تاریخ. این است رمضانی که ماه انس است و هنگام احساس آلام هم‌نوعان،‌ موسم به فراموشی سپردن کینه‌ها و الفت جامعه و توحید کلمه و نزدیکی دوباره قلب‌ها و برانگیختن دوباره امت. روزه ماه مبارک با این اوصاف نخستین گام است برای پایه‌گذاری و ساختن تاریخ.

روزه و نماز و عید تنها تکالیف و مناسک کلیشه‌ای تحمیلی نیستند که ما برای ارج نهادن به خدا تقدیم او می‌کنیم یا به عنوان مالیات‌هایی برای عالم غیب پیشاپیش می‌فرستیم بلکه این عبادات نیروهای محرکه و انگیزه‌های تجدید قوه دفاع در حیاتی سالم و تصحیح انحراف و خطا در سلوک انسانی است.

روزه خروج از زندگی روزمره است، لحظه‌ای اندیشیدن و تأمل کردن خارج از عادات روزمره انسان است انسان برای یک لحظه، یک ساعت یا ماهی از ماه‌ها با پروردگار خود پیوند ویژه‌ای می‌خورد، انسان پیوند خود را با زندگی معمولی روزمره قطع می‌کند، سپس در جهت تنظیم این روابط و غلبه براین وابستگی‌ها و این احساس که او آزاد است تلاش می‌کند او شخصیت خود را کامل می‌کند خود را از نو می‌سازد و نفس خویش را تزکیه می‌کند. ما در این ماه و با روزه‌ای که در این ماه می‌گیریم می‌توانیم از هواها، ستمگری‌ها، ضعف‌ها و نیازها و انحراف در بستر زندگی روزمره و عادی خویش آزاد شویم و از آزادگانی شویم که بر آینده خود مسلطند و سرنوشت خویش را رقم می‌زنند.

31 خرداد است. ساعت 10?5 صبح جمعه. قطعه 24 بهشت زهرا محل قرار یاران است؛ یاران امام موسی صدر. سالگرد شهادت دکتر چمران است. جوانان علاقه مند امام موسی صدر می خواهند دوباره اینجا جمع شوند و از اینجا حرکت دوباره را شروع کنند.

بر سر مزار چمران وصیت نامه اش خطاب به امام موسی صدر و دستنوشته ای از او خوانده شد و بعد یاران با هم سوره حشر را به نیت آزادی امام موسی صدر خواندند.

ادامه برنامه رفتن بر سر مزار سایر شهدا، از فرماندهان شهید تا 72 تن، تا آیت الله طالقانی و دوست درگذشته بود.

در کنار زیارت مزار چمران زندگینامه اش و خلاصه ای از سخنرانی امام موسی صدر به مناسبت نیمه شعبان بین مردم توزیع شد.

اهتمام  هر چه بیشتر رسانه ها به حیات امام موسی صدر

چه عاملی سبب می شود تا مطبوعات و خبرگزاری های داخل کشور اخباری نادرست و گاه متناقض را منتشر کنند و به جبر حرفه ای خبرنویسی تن در دهند؟برای بسیار از افراد جامعه پذیرش اینکه امام موسی صدر زنده است ممکن نیست. آنها هر یک با پرسش هایی از قبیل:

امام موسی صدر کیست؟ چکاره بوده است؟ ایرانی یا لبنانی است؟ اکنون کجاست؟ چند ساله که ربوده شده است؟ برای چه؟ مگر ممکن است کسی 35 سال در زندان دوام بیاورد و نمیرد؟

و بسیاری از سوال های دیگر به دنبال این هستند که ثابت کنند او دیگر زنده نیست و هرگاه خبری مبنی بر شهادت او می آید با حالتی که گویا می خواهند حرفشان را ثابت کنند که امکان ندارد امام موسی صدر در قید حیات باشد، یکدیگر را مخاطب خود قرار می دهند و تفسیر و تحلیل های شخصی خود را بیان می کنند.

در رابطه با پرونده ربودن امام موسی صدر باید به این نکته توجه کرد که پذیرش حیات امام موسی صدر منطقی است که باید به آن اهتمام داشت و با جدیت در دنیایی که او با اندیشه نوینش خلق کرد، قدم گذاشت.

چراکه حقیقت وجودی افراد به بودن یا نبودن مادی آنها نیست؛ بلکه به میزان تاثیرگذاریشان بر محیط پیرامونیشان است.چه بسیار انسان هایی که خلق می شوند و مدتها نفس می کشند اما اصالت آنها را چیزی جز کالبدی متحرک و فاقد تاثیر گذاری تشکیل نمی دهد.

اینکه هر از چند گاهی  رسانه های ایران بی آنکه از صحت برخی از اخبار که آن هم در رسانه های عربی و از منابعی که  می خواهند به گونه ای خود را از اتهام دست داشتن در پرونده ربودن رهبر شیعیان لبنان مبرا کنند، گوی کپی کردن را از یکدیگر می ربایند نشان دهنده  آگاهی نداشتن از حقایق پرونده ربودن امام موسی صدر است.

آن ها بر اساس اصلی نادرست در علم ارتباطات و رسانه، سعی بر این دارند تا در قرن بیست و یکم که آن را «عصر ارتباطات» نامیده اند بر اساس ارزش های خبری تعریف شده، هر گونه خبری که مبنی بر حیات یا شهادت رهبر ایرانی تبار شیعیان لبنان است را منتشر کنند. اما سوال اساسی اینجاست که چه عاملی سبب می شود تا مطبوعات و خبرگزاری های داخل کشور این اخبار نادرست و گاه متناقض را منتشر کنند و به جبر حرفه ای خبرنویسی در مورد فراگیر بودن خبر تن در دهند؟

بهتر نیست پیش از انتشار هر خبری درباره امام موسی صدر برسی ها اولیه از درستی یا نادرستی اخبار صورت بگیرد؟

از نوع فعالیت برخی از رسانه ها و عملکردشان در خصوص انتشار اخبار نادرست و کذب در مورد شهادت امام موسی صدر می توان این چنین برداشت کرد، که آنها حقیقت حیات یکی از برجسته و تاثیر گزارترین رهبران لبنان را که ملیتی ایرانی دارد با اخباری که منتشر می کنند به درامی رسانه ای تبدیل کرده اند. کم نیستند حجم اخباری که چند روز پس از انتشار، تکذیب می شوند. در چنین شرایطی به بازیچه گرفتن احساسات مردم و ملتهب کردن فضای اجتماعی کشور، اگر در کوتاه مدت تاثیری در اصول حرفه ای اصحاب رسانه نداشته باشد قطعا در دراز مدت آبستن شک و تردید مخاطبان خواهد شد.چراکه شاید آنها گمان کنند که رسانه و مطبوعات از اعتماد مردم سوء استفاده می کنند و مردم را ساده لوح یا ساده دل می انگارند.

نکته قابل توجه در انتشار اخبار مربوط به امام موسی صدر این است که باید به مساله حیات وی تاکید داشت. یادآوری این نکته نیز قابل توجه است که مساله "موت فرضی" امام موسی صدر منتفی است. چرا که خانواده وی با استناد و دلایل معتبر از حیات وی مطمئن هستند.بنابر این بهتر است همواره پیش از جانمایی شتاب زده اخبارشان بر روی سایت و یا صفحه روزنامه از صحت اخبار به وسیله خانواده امام موسی صدر آگاهی یابند چرا که آنها بیشتر از هرکسی از پرونده روبودن پدرشان مطلع هستند.

علاوه بر این بد نیست مطبوعات به این موضوع هم توجه کنند که گاهی "قلم" در حکم اسلحه می تواند شخصیتی را ترور و یا از دایره هستی خارج کند. در این صورت اگر بعد روحی و جسمی حیات امام موسی صدر در نوشتارها به فعلیت نرسد، انسانیت انسان ها ارزش خود را از دست خواهد داد. هنگامی می توان توقع احترام به ذات انسان را داشت که بعد روحی و جسمی حیات فعلیت پیدا کند و تنها در این صورت است که ارزش یک انسان مساوی با همه انسان ها خواهد بود. چنان که قرآن کریم می فرماید:

"مَن قَتَلَ نَفساً بِغَیرِ نَفسٍ اَو فَسادٍ فی الاَرضِ فَکانّما قَتَل النّاسَ جَمیعاً و مَن اَحیاها فَکانَّما اَحیَا النّاسَ جَمیعاً"
"هر کس انسانی را بدون قصاص یا فساد در روی زمین بکشد، گویی همه انسان ها را کشته است و هر کس که انسانی را احیا کند، گویی همه انسان ها را احیاء کرده است." پس قتل یک انسان با ملاکی که بیان شد، مانند قتل همه انسان هاست و احیای یک انسان، مانند احیای همه انسان هاست. این انگیزه حقیقی احترام به ذات انسان برای مطبوعاتی که حقیقت و حرمت "قلم" را همه جانبه و عمیق درک کرده اند است.

محمدرضا بختیاری

پ.ن: همین نوشته در سایت یاران صدر